Jump to content

tuar

Ón Vicífhoclóir, an foclóir ábhair shaor.

Gaeilge

  • IPA: //

Ainmfhocal

tuar, fir.¹ (gu. tuair, iol. tuartha)

  1. Ainm briathartha de tuar1.
  2. Comhartha ar rud le teacht (tuar tubaiste, ceatha).
  3. Tairngreacht (ag tuar oilc, báistí).
  4. Tuilleamh, tabhú (tuar an t-ádh agus tiocfaidh sé)

Ainmfhocal

tuar, fir.¹ (gu. tuair, iol. tuartha)

  1. Aoileach.
  2. Talamh leasaithe.
  3. Féarach, bán.
  4. Clós eallaigh.

Ainmfhocal

tuar, fir.¹ (gu. tuair, iol. tuartha)

  1. Ainm briathartha de tuar2.
  2. Áit le héadaí a ghealadh ann.

Briathar

1. tuar, aistr.¹ (abr. tuar, aidbhr. tuartha)

  1. Tairngir.
  2. Tuill.

Briathar

2. tuar, aistr. & n.aistr.¹ (abr. tuar, aidbhr. tuartha)

  1. Geal, bánaigh.
    1. Rud a thriomú trína nochtadh don aer, sábháil (féar srl.).
    2. Clóigh, cuir nó téigh i dtaithí.
    3. Éirigh sách, dóthanach, cortha.


Aistriúcháin

  • Tomás de Bhaldraithe, English-Irish Dictionary, Oifig an tSoláthair, Baile Átha Cliath, 1959
  • Niall Ó Dónaill, Foclóir Gaeilge-Béarla, Oifig an tSoláthair, Baile Átha Cliath, 1977
  • An Foclóir Beag